Hayatta dengeyi akışta bulduğumuzu farkettim. Denge denen şey hayatın akışına kendini bırakmaktan başka bir şey değilmiş meğer…
Önceden, hayatın farklı alanlarında (iş, özel, sosyal, vb. alanlarında) istikrarlı ve doyumlu dönen
Başarı ve inanç o kadar doğru orantılıymış ki…
Hatta en büyük başarı kendine inanmakmış.
Büyüdükçe ve olgunlaştıkça, tecrübelerle ben kendi adıma daha da iyi anladım.
Bir şeyi gönülden istiyorsun diyelim.