Ağaç ve Biz…
“Üzüntü derinlik verir; mutluluk yükseklik…
Üzüntü kök saldırır; mutluluk dalları büyütür.
Mutluluk gökyüzüne giden bir ağaç gibidir,
üzüntü ise anne rahmine doğru inen kökler gibidir.
İkisine de ihtiyaç vardır; ağaç ne kadar yukarıya giderse, aynı anda daha da derine iner.
Ağaç ne kadar büyükse, kökleri o kadar büyük olur.
Aslına bakarsan, her şey birbiri ile orantılıdır. Dengesi budur.”
OSHO
.
Öze ulaşma yolculuğumuzda hepimiz birbirimize eşlik ediyoruz…
Ağaç ile çok özdeşleştiriyorum kendimizi.
Hayat, can, güç, huzur, denge… artırabiliriz.
Ağaç gibi olmak lazım sanki.
Feyz almak ondan…
Sağlam, köklerine bağlı, tazelenen, yenilenen, değişen, bazen eğilen, bazen bükülen, incinebilir ama sevgi ve huzur dolu, doğal güzelliği ile gelişen, büyüyen, olgunlaşan…
Seviyorum hayatı ve sizleri.
İyi ki varız.
Çok sevgiler.
@yesimerman
