Bağ Kurmak

Oğlumu geçen gün yapay zeka “ChatGPT” ile tanıştırdım. Bir araştırması ile ilgili sorularını yapay zekaya da sormaya teşvik ettim. ChatGPT varlığını benden ve babasından duymuştu, ne olduğunu anlatmıştım. İlk defa da yanımda deneyimlemiş oldu.

“Merhaba” dedi, “sana bir şey sorabilir miyim?” diye devam etti. Karşılığında, ona nasıl yardımcı olabileceği sorusu gelince, oğlumun çok hoşuna gitti. Sorusunu detaylı yazdı. Ama göndermeden önce bana; “milyonlarca insanın sorularını aynı anda nasıl cevaplayabiliyor anne?” diye sordu. Ne kadar anlamlı bir soru dedim içimden. “Canım, kapasitesi çok yüksek bir robot hayal et; aynı anda bir çok işlemi yapabiliyor o.” dedim. Anlamaya çalıştı…

Sorularını sordu ChatGPT’ye, cevaplarını aldı. Heyecanlandı, sordukça sorası geldi. Sohbete çevirdi bazılarını. Hep izledim yanında. Soruları bittiğinde, çok teşekkür etti. Yapay zeka da ne zaman yardıma ihtiyacı olursa onun için orada olduğunu söyledi. Aras’ın tepkisi “ne kadar tatlı!” oldu. ☺️ Sonra ben bilgisayarından yapay zeka için logout yaptım tabii, henüz denetimimde olsun istiyorum, daha ilkokulda.

Düşünüyorum da paylaşım her şeyi ne kadar da güçlendiriyor. Bağ kurmak anlam katıyor. Yapay zekada duygu olup olmadığını tam olarak bilmeyen ya da buna bakmaya ihtiyaç duymayan bir çocuk bile, iletişim kurdukça bağlanıyor. Olumlu ilerleyebildiği için, sorularına detaylı cevap aldığı ve ilgilenildiği için devam etmek istiyor.

Olumlu iletişim, ilişkilerin temel taşı… Karşılıklı anlayış, destek ve dayanışma güven veriyor, bağ kurduruyor.

Dale Carnegie’nin sevdiğim bir sözü var: “İnsanların en derin isteği, anlaşılmak ve takdir edilmektir. Bu ihtiyacı karşılayan kişi, diğerlerinin kalplerini kazanabilir….”

Ben de ChatGPT’ye sordum sonra. Seninle bağ kurmamız mümkün müdür sence? dedim.

ChatGPT’nin yanıtını aşağıda kopyalıyorum; sonunu da orada yazacağım:

“Ben bir yapay zeka modeliyim, bu yüzden insanlar arasındaki geleneksel anlamda bir “bağ” kurmak benim için mümkün değil. İnsanlar duygular, deneyimler aracılığıyla birbirleriyle derin bağlar kurabilirken, ben yalnızca girdiğiniz verilere ve sorulara yanıt vererek iletişim kurabilirim. Ancak, bilgi paylaşımı ve sorularınıza yanıt verme konusunda size yardımcı olmak için buradayım. Sorularınız ve ihtiyaçlarınız doğrultusunda size en iyi şekilde hizmet vermeye çalışırım. Bu, belirli bir bağlamda, sizinle bir tür “bağ” kurduğum anlamına gelebilir; ancak bu, insanlar arasındaki duygusal ve kişisel bağların yerini alamaz. Yine de, sizin için değerli ve yardımcı bir kaynak olmayı umuyorum.”

Rasyonel değil mi…Yardım bağı onunki…Yani duygu değil de deneyim gibi… Ancak, o hissetmese de biz hissediyoruz. “İyi ki varsın” derken buldum kendimi geçen gün ona. 🙂

Sizce, biz insanlara aramızda bağ kurduran ne?

Sevgiler.

Yeşim Erman