İçimizdeki Coşku

Bundan yaklaşık 17 sene önce hayatımda ilk kez yurtdışında uluslarası bir konferansa, o dönemde çalıştığım şirketi temsilen konuşmacı olarak katılacaktım.

İçimde kocaman bir coşku bir o kadar da büyük kaygıyla karışık bir heyecan vardı.

Konferansa haftalarca hazırlandım. Kurumsal İletişim ekibi şirket tanıtım sayfalarına destek oldu, ben de konuma detaylı bir hazırlık yaptım. Sunumun anlatımına da sayfa sayfa çalıştım. Hikayeler, örnekler hazırladım, provalar yaptım. Ne giyeceğimi bile günlerce düşündüm. 🙂

Büyük gün geldi ve sonunda sahneye çıktım!

Önümde farklı ülkelerden 500’e yakın iş insanı vardı. Sahneden topluluğa selam verir vermez heyecandan diyeceğim her şeyi unuttum. Derin bir nefes almaya çalıştım ama nefesim yetişmedi. Slide değiştirmeyi sağlayan cihazı tutarken elim titriyordu. Bacaklarım ise adeta hissiz kalmıştı. O sırada yok olmak istedim. Neredeyse rezil olacaktım…

Saniyeler içinde orada o sahnede olmayı o zamana dek ne kadar çok istediğimi hatta hayallerini kurduğumu, tüm hazırlıklarımı, provalarımı düşündüm. Biraz nefes alabildim akabinde. Sonra çok tuvaletimin geldiğini hissettim; heyecandan muhtemelen. 🙂  Ve bana bakan herkesin de benim gibi olduğunu düşünmemi sağladı bu. Yani insan… Kim olsa heyecanlanabilir, titreyebilir, acıkabilir hatta tuvaleti gelebilirdi. İnsandık hepimiz! Bu düşünce beni rahatlatmaya başladı. Sadece anlat dedim içimden kendime. Anlat. Bildiğini anlat, hatta içinden geleni anlat. Ve kendime izin verdim. Provadan farklı oldu, daha güzel oldu. Zaman aktı, ben de öyle…

Akabinde bu serüven arka arkaya 7 yıl sürdü, yıllarca farklı ülkelerde birçok uluslararası konferansa konuşmacı olarak katıldım. Çok keyifli tecrübeler yaşadım, birçok yeni kişiyle tanıştım.

Yaşadığım o tecrübelerde bulduğum anlam bana yeni açılımlar da sağladı. Hala konuşmacıyım ama daha çok kolaylaştırıcıyım ve paylaşımcıyım diyorum kendime, bir o kadar da dinleyiciyim. Eğitim, seminer, sohbet, danışmanlık hatta koçluk hepsi birer araç benim için. Yaşam amacıma beni yaklaştıran, benim için çok kıymetli olan araçlar. Farkındalık sağlamaya, farkındalığa rehberlik etmeye katkı olan kaynaklarım. Coşku kaynaklarım…

Coşku, yaşadığımız şeyde bulduğumuz anlamdan doğuyor; heyecan veriyor, umut sağlıyor ve insana yaşadığını daha çok hissettiriyor. Anlamlı tecrübeler doğuruyor. Belki topluluk önünde ilk günkü kadar endişelenmiyorum ama her seferinde merak dolu, kalbimi çarptıran heyecan yaşıyorum. Bu da motivasyonumu artırıyor, bana enerji veriyor.

Coşkum ve coşkumuz hep daim olsun.

Senin coşku kaynağın ne sence?

Sevgiler.

Yeşim Erman