Kabul…
Kabul, insana esneklik getiriyor; farklı bakış açılarına açıklık mümkün oluyor.
Kabul özgürlük sağlıyor, kontrol bırakılıyor..
Kabul alan açıyor; ifadeler kolaylaşıyor.
Bunların yaşanmadığı durumlarda da
– yargılamalar yaşanıyor,
– çekişmeler oluyor,
– kendi doğrularını empoze etme artıyor ve
– nihayetinde de olan ilişkilere oluyor; ilişkiler zedelenmeye başlıyor, kan kaybediyor.
Kabulü sağlamak konusunda daha önce çok yazdım; bence Goethe’nin şu sözleri anlam katıyor kabulün olabilirliğine:
“Kendini yontmayı unutma der Zeus.
Kendi kabuğunu kendin soyabilirsin.
Kendi özgürlüğünü kendin dışarı çıkarabilirsin.
İnsan biraz da kendi emeğidir.
Yaşamak kendi kendini adam etmektir.
Zekanı ve bilgini kullanarak, etinden kemiğinden kendi heykelini yapmaktır.
İnsan yaşamı boyunca kendi heykelini yontar.”
Heykel yontmak; emek vermek, derinleşmek, olasılıklara izin vermek, gelişmelere şahitlik etmek, değişim-dönüşüm sağlamaktır. Çok daha fazlasıdır hatta.
“Arayan bulur… “
Sevgiler.
Yeşim Erman
You may also like
Dijital Çağda Çevik Zihniyet
2 Eylül 2025
Duygusal Dayanıklılık Sırrı
19 Ocak 2025
Bu Bana Neden Oluyor?
19 Ocak 2025